Wat begon als een verhaal voor mezelf, werd gedurende bijna 1,5 jaar een speurtocht en groeide uit tot een boek. Een mix van fictie, een stuk levensgeschiedenis (o.b.v. enkele herinneringen van mijn moeder) en historische gebeurtenissen. Het leven tussen 1932 en 1944 in Nijmegen, waarbij enkele proeflezers aangaven, dat het een tijdsbeeld laat zien van de periode waarin hun eigen moeder of oma opgroeide. Oudere generaties, inclusief bombardementsoverlevenden, zeiden me dat het boek hen emotioneel raakte. Ze hebben gelachen, maar ook gehuild. Het mooiste compliment kreeg ik van een van hen, die zei: "Het lijkt wel of je het zelf meegemaakt hebt."
Waar gaat het over: “Een onbevangen kind. Een stad in oorlog. Een vriendschap die de tijd trotseert. Tonny groeit op in Nijmegen tussen 1932 en 1944, binnen de veilige, geborgen wereld van haar gezin. Als peuter speelt ze nog zorgeloos in de zandbak. Naarmate de jaren verstrijken, verandert er iets. Langzaam, bijna ongemerkt, sluipt de wereld haar kinderleven binnen en verdwijnt haar speelse onschuld.
Wat neemt haar die zorgeloze kindertijd af? De strikte regels van de kerk. De harde realiteit van de bezetting. Het moment waarop haar broers naar Duitsland vertrekken. En dan, het bombardement van februari 1944, de dag waarop de stad én haar leven voorgoed veranderen.
Er zijn ook dierbare herinneringen die blijven schitteren. Feestdagen met familie, zorgeloze vakanties en haar hechte vriendschap met Maria. Ook haar eerste heilige communie en de feestelijke opening van de Waalbrug zijn momenten die een onuitwisbare indruk achterlaten.
Jaren later, bij het monument “De Schommel”, raakt Tonny in gesprek met een onbekende vrouw. Wat begint als een toevallige ontmoeting, groeit uit tot een reis terug naar haar jeugd, een reis door een tijdsbeeld van herinneringen.
Een intiem portret van een kind in onzekere tijden.”
Te koop bij onder meer Dekker vd Vegt, Bruna Lent en bij (online) boekhandels of bij mij:
